Bizdik o hücûmun bütün aşkiyla kanatli;
Bizdik o sabah ilk atilan safta yüz atli.
Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle,
Canlandi o meşhûr ova at kişnemesiyle!
Fethin daha bir ülkeyi parlattigi gündü;
Biz ugruna can verdigimiz yerde göründü.
Gül yüzlü bir afetti ki her pûsesi lâle;
Girdik zaferin koynuna, kandık o visâle
Dünyâya vedâ ettik, atıldık dolu dizgin;
En son koşumuzdur bu! Asırlarca bilinsin!
Bir bir açılırken göğe, son def'a yarıştık;
Allaha giden yolda meleklerle karıştık.
Geçtik hepimiz dört nala, cennet kapısından;
Gördük ebedî cedleri, bir anda yakından!
Bir bahçedeyiz şimdi şehidlerle berâber;
Bizler gibi olmuş o yiğitlerle berâber.
Lâkin kalacak doğduğumuz toprağa bizden;
Şimşek gibi bir hâtıra nal seslerimizden.
Yahya Kemal Beyatlı
0 yorum:
Yorum Gönder