Nöbetçi Millet Şiiri - Ne Senden Geçeriz Ne Senin Eserinden - Atatürk Video

Yalnız Adam - Ne senden geçeriz Ne senin eserinden

NÖBETÇİ MİLLET

Kavaklar, düşen yapraklarıyla ağlıyorlar
Güller, çiçekleriyle bağırlarını kanatıyorlar 

Sensin ışık diye önümüzdeki

Sensin ateş diye kanımızdaki;

Ey yanımızdaki

Beş-on mermere

Bir avuç toprağa sığan

Sınırsız mavi umman heyy!..

Yeni kıyılar bulur yeni yarlar kazardın.

Sen her köpürüp taşmanda…

Her konuşmanda

Milletinin alın yazısını yeniden yazardın;

Bakışların inanmayanları ezerdi;

Sağ kolun bir tırpana benzerdi;

Başlardı yurt tarlasında düşüncenin hasadı…

Cümlelerin ya örsten kalkardı

Ya çıkardı kından;

Başak saçların sarkardı harman alnından;

Halk, biçilmiş ekin gibi, düşerdi dizlerine…

Milyonlar katılırdı sözlerine

Mıknatısa koşan zerreler gibi

Köhne kanaatler, köhne küreler gibi

Sözünde çarpışıp düşerdi…

Tam susutuğun gün kıyamet oldu

Tam konuştuğun günse mahşerdi:

Rab, gökte “dinleyin” derdi meleklerine;

Yıldızlar girerdi yeni mahreklerine;
Nehirler kavuşurdu yeni denizlerine:
Halk biçilmiş ekin gibi düşerdi dizlerine.

Şimdi tamamlayabilmek için tavafını

Nöbetçi olmak için Anıtkabrine

Sarmış yalın kılıçlar gibi etrafını

Tutuyor nöbet

Bu millet:

Bu vaktiyle ayaklarını ummanlar yalayan;

Bu üç kıtayı atının nalıyla damgalayan;

Bu her yere evi gibi giren;

Bu Atilla’yı Timur’u Oğuz’u;

Bu, Yıldırım'ı, Fatih'i, Yavuz'u

Bu, seni yetiştiren ulu millet.
Vakar ve haysiyetle dimdik
Uyanık, tetik
Anıtkabrinde tutuyor nöbet.
Dünya dönüp dolaşıp
Boğazlaşıp dalaşıp
Ergeç ve ancak
Milli misaklarda karar kılacak.
Ey en büyük usta!
Düşünen olmadı bu hususta
Senden evvel ve senden ileri.
İlk müjdeyi, ilk haberi
Senden almıştı cihan
Ta o zamandan
Anlayamadığına yansın.
Sen, dünyanın dönüp dolaşıp geleceği
Uğrunda milyonların seve seve öleceği
En büyük maksat için
Dünyaya ilk karşı koyansın.
Nasıl içimizdeysen bütün varınla
İşte öylece dünya davalarındasın!
O ışık saçların, o alev sözlerinle
O gök gözlerinle sen.
Ey ıssız geceler içinden
Bize eşsiz sabahı getiren!
Ey asırlardır dul bayrağın eşi
Ey geceyarılarımızın güneşi
Ey ışık saçlar
Ey yele kaşlar
Ey çekilmiş hançer bakışlar
Ey fikri döven şakaklar
Ey kalem parmaklar
Ey ay-yıldızlı el
Ey en güzel
Ey en büyük
Ey Atatürk!
Getir dudaklarını bir bir alnımıza koy
Dağlansın ateşinle bu soy.
Oy Atatürk oy...
İrkilmez Ata çocuğu irkilmez:
Zaptedilmez, Atam, zaptedilmez
Biz varken senin hisarının burçları:
Bakışlarımız kılıç uçları
Bekliyoruz devrimini biz.
Çökmeyeceğiz diz
İsterse hayat zehrolsun
İsterse refah kahrolsun
İsterse kurşun düşsün yanımıza belimize
İsterse geçinmek için bir dilim
Kuru ekmek geçmesin elimize.
Halel gelmez bizim ateşimize;
Dünya düşse peşimize
Yer sarsılsa yerinden
Ne senden geçeriz, ne senin eserinden.

Behçet Kemal ÇAĞLAR 

Atatürk Haftası (10-16 Kasım)

Atatürk Köşesi

Benzer Yazılar